Niemiec w języku polskim to określenie mieszkańca państwa naszych zachodnich sąsiadów. Etymologia nazwy tego państwa jest powszechnie znana – nasi przodkowie rozmawiali na co dzień z przedstawicielami innych plemion, mówiącymi albo tym samym językiem, albo jego bardzo zbliżoną odmianą. Wyjątkiem byli przybysze zza Odry, którzy posługuwali się zupełnie inną, niezrozumiałą mową. Nasi antenaci nazywali ich więc niemymi, oczywiście w znaczeniu niepotrafiących porozmiewać się w ich języku. Stąd przez lata powstała nazwa Niemcy, która utrwaliła się i jest do dziś obecna w polskim. Zapamiętajmy jednak, że pierwotnie chodziło o podkreślenie odmienności językowej.
Kiedy przed tysiącami lat Grecy spotykali przedstawicieli innych ludów, mieli problemy z porozumieniem się z nimi. Użytkownicy najróżniejszych języków mieli w oczach Greków wspólną cechę, jaką była – ich zdaniem oczywiście – niemożność artkulacji zrozumiałych dźwięków. Całe wypowiedzi obcych zlewały się w greckich uszach w „bar bar bar”, co szybko dało początek wyrazowi βαρβάρους [bárbaros]. Pierwotnie oznaczał on niemówiący po grecku. Później, gdy na arenie dziejów pojawili się Rzymianie, słowo to zaczęło oznaczaczać osoby spoza grecko-rzymskiego kręgu kulturowego. Dalej ewoluowało ono w kierunku osoby niecywilizowanej, nieokrzesanej, o zachowaniu nieprzystającym do ogólnie przyjętych norm. Oczywiście stało się ono wtedy jednoznacznie negatywne. Pierwotnie jednak oznaczało osobę niemówiącą w języku twórców tego słowa.
Barbarzyńca i Niemiec mają więc wspólną cechę, jaką jest nieznajomość języka sąsiadów, odpowiednio greckiego i polskiego.
W naszym biurze Art of Translation z przyjemnością pomożemy Wam porozumieć się z osobami, które nie mówią w Waszym języku. Znajdziecie nas pod numerem +48 585 500 132 oraz 517 416 172, a także pod adresem biuro@artoftranslation.pl.
Dodaj komentarz