Język polski, angielski, niemiecki czy norweski – te określenia jasno wskazują, kto używa danej mowy. Wiele nazw języków pochodzi od narodów lub miejsc, jednak niektóre mogą pochodzić od słów. Co więcej, pewien łaciński wyraz dał początek i nazwę aż dwóm językom i krainom geograficznym, a ponadto przetrwał aż do naszych czasów, zachowując niekiedy oryginalną wymowę, formę i znaczenie. Mowa o słowie hoc oznaczającym to. Starożytny Rzymianin wymówiłby to jako „hok”, jednak przez setki lat łacina ewoluowała i zmieniała się w zależności od czasu i miejsca. Wyraz hoc zmienił również swoje znaczenie i zaczęto go używać jako potwierdzenia. Z tego względu na niektórych obszarach średniowiecznej Francji mówiono „ok”, podczas gdy w innych, szczególnie na północy, potwierdzeniem był inny wyraz wymawiany w sposób zbliżony do „łil”. Stąd we współczesnym francuskim wyraz oui wymawiany jako „łi”, a oznaczający tak.
dialekty języka oksytańskiego
Oksytania i Langwedocja to regiony na południu Francji, których mieszkańcy mówią dialektami różniącymi się od języka urzędowego. Oczywiście takich miejsc jest więcej, jednak dwa omawiane tutaj mają szczególny związek ze wspomnianym łacińskim hoc. Od czasów średniowiecznych jako potwierdzenie występuje tu słowo oc. Dla odróżnienia od innych krain i użytkowników innych dialektów miejsca te zaczęto nazywać właśnie od tego słowa. Chciano w ten sposób podkreślić odrębność języka. Tak właśnie powstała nazwa Langwedocji, pochodząca od określenia lenga d’òc, czyli język oc. Podobnie Oksytania to „miejsce, gdzie używa się języka oc”. Język oksytański jest bardzo blisko spokrewniony z prowansalskim. Wielu badaczy uznaje je wręcz za ten sam bądź prowansalski za jeden z dialektów oksytańskiego. Oksytański on również bardzo bliski językowi katalońskiemu. Okazuje się zatem, że w pewnych warunkach Francuz może porozmawiać z Hiszpanem, podczas gdy obaj będą używali swoich języków ojczystych. Precyzyjniej byłoby jednak powiedzieć, że Prowansalczyk mieszkający we Francji porozmawia z Katalończykiem mieszkającym w Hiszpanii. Dlaczego jednak Prowansalczyk, skoro dziś mówimy o języku oksytańskim? Ponieważ Prowansja to część Oksytanii. Nie jest to jednak najbardziej imponujące porównanie. W sprzyjających okolicznościach może bowiem dojść do rozmowy Francuza z Hiszpanem oraz Włochem, w której każdy będzie używać swojego ojczystego języka i wszyscy doskonale się zrozumieją. Jest to możliwe, ponieważ mieszkańcy hiszpańskiej Val d’Aran i włoskich Valadas Occitanas mówią tym samym językiem oksytańskim.
W innych przypadkach do przeprowadzenia takiej dyskusji potrzebna jest albo znajomość języków obcych, albo pomoc tłumacza. Nasi specjaliści byliby w stanie pomóc przykładowym rozmówcom, ale mogą także wesprzeć Was w całkiem realnych sytuacjach, jeśli tylko zajdzie taka potrzeba. O tym, co mogą dla Was zrobić, dowiecie się telefonicznie pod numerem +48 058 5500132 lub mailowo pod adresem biuro@artoftranslation.pl
Dodaj komentarz